"Φλεβάρης των φλεβών"
Ο Αύγουστος του έκλεψε μια μέρα
την ύψωσε πανάκι σε μπρατσέρα
μια άλλη χρόνους τέσσερεις χαμένη
σαν άσωτη επιστρέφει μα δεν μένει.
Φλεβάρης των φλεβών κουτσό ποτάμι
κυλάει σαν παράπονο στο τζάμι
Σάββατο των ψυχών κρυφά δακρύζει
στα σπίτια απόντων φτερουγίζει.
Μάρωνος και Νικηφόρου και Ανθούσης Τελεσφόρου
Χαραλάμπους και Βλασίου, Κασσιανού και Θαλασσίου
Τρύφωνος και Παγκρατίου, ήλιος του μεσονυκτίου
φέγγει απότομα και λιώνει, της Υπαπαντής το χιόνι...
Η νύκτα Φαρισσαίου και Τελώνου
αθώος ξένου αίματος και φόνου
ανάβει της αγάπης τα λυχνάρια
και τα παλιά διαβάζει συναξάρια
Μάρωνος και Νικηφόρου και Ανθούσης Τελεσφόρου
Χαραλάμπους και Βλασίου, Κασσιανού και Θαλασσίου
Τρύφωνος και Παγκρατίου, ήλιος του μεσονυκτίου
φέγγει απότομα και λιώνει, της Υπαπαντής το χιόνι...
( Στίχοι : Ηλίας Κατσούλης
Μουσική : Παντελής Θαλασσινός
Πρώτη Εκτέλεση Παντελής Θαλασσινός )
Αφιερώνεται σ' όλους τους Φίλους -και τους εχθρούς-, σ΄όλους που μας αγαπούν -και περισσότερο σ' αυτούς που μας εχθρεύονται ή, το χειρότερο, αδιαφορούν γιά μας- με την ευχή να ανάψουμε όλοι μας της "Αγάπης τα λυχνάρια", γιά να φωτίσουν τα σκοτάδια της ψυχής μας με το Φως του αληθινού Φωτός, του Χριστού μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου